Zaokružena tačka

Drevni simbol, ideogram, nađen skoro kod svih kultura, uvek u istom značenju sunca ili nekog srodnog pojma.
Solarni simbol, astronomska i astrološka oznaka Sunca, egipatski glif “sunce” ili “Ra” u hijeroglifima, simbol svetla. Znak za “sunce” ili “dan” na starokineskom pismu je bio sličan ali vremenom postaje kvadrat u modernijem pismu : 日 (ri).
Ezoterična astrologija: stvaralačka iskra božanskog uma koja postoji u svakom i povezuje ga sa božanskim izvorom i kolevkom života, čineći od te individue ko-stvoritelja sveta. Ova iskra svesti je jastvo u nama.
Alhemija: simbol zlata, za celovitost svih tvari i postignuće slave.
Misticizam kabale: Arhanđel Mihailo povezan sa Suncem i sunčevim danom nedeljom. Ovaj simbol zato predstavlja Arh. Mihaila.

Sunčev krst

Sunčev krst ili “Solarni točak” (predstavlja 4 godišnja doba i godinu u tropskoj oblasti, mada atronomski ovaj simbol označava “zemlju” kao centar kosmosa u klasično vreme). U engleskom jeziku kolokvijalno “Bulls eye“ ili Bikovo oko, jezička referenca koja se generički odnosi na pagansko božanstvo koje je u nacističku Nemačku i moderni svet ušlo preko društva Thule i njihovih verovanja i teoriji Zaharija Sičina da su vanzemaljci sa Aldebarana, iz sazvežđa Bika, sleteli u Sumersku državu, proizvevši efekat cikličnog prolaska tzv.tamnog sunca blizu Zemlje i periodičnog uništenja populacije na svakih 3600.god. (simbol svastike okrenute u suprotnom pravcu). Po Sičinu Sumerci solarni kult povezuju sa sazvežđem Taurusa, i simbol Sunca ¤ postaje vezan za božanstvo Bika kome se podižu hramovi u Mesopotamiji pod imenom Bal. Otuda ovaj simbol ulazi u kolokvijalni jezik u označenju “Oka Bika” kao solarnog paganskog božanstva.
Sunčev krst je upisan u krugu. Koriste ga mnoge religije, plemena i rodovi, prenoseći ga u hrišćansku ikonografiju. Naziv solarni tretira podelu kruga u koji je upisan u 4 dela, odnosno 4 godišnja doba čije prelaze označavaju solsticiji. Simbol je veoma star a interpretacija nepoznata u potpunosti. Mnogi ga razno tumače po sopstvenom nahođenju a naročito samozvani čarobnjaci.
Postoji zbrka oko značenja Sunčevog krsta jer je istovremeno i planetarna oznaka Zemlje. Takođe se može naći kao Paganski krst, Solarni krst , Upisani krst, Odinov krst, Votanov krst ili Kardinalni krst.
Od 16.veka strane sveta ( sever, jug, istok i zapad) se astrološki nazivaju ‘kardinalnim tačkama ‘ – u značenju važnih tačaka. Te tačke šire označavaju Ovna (Aries), Raka (Cancer), Vagu (Libra) i Jarca (Capricorn). Astrološki krst koji deli život u 4 identiteta: ličnost, emocionalnost, intelekt i stvarno ispoljavanje identiteta.
‘Kardinalni’ – odgovornost za okretanje kosmosa, kao kvake neophodne za otvaranje vrata.
Vatikan: Rimska katolička crkva ima posebno izabrane principale-prinčeve koji vode crkvu koji se od 12.veka nazivaju KARDINALIMA, no ovo nije razlog promene imena krsta u kardinalni.
Hrišćanstvo: krst posvećenja je takođe upisan u krug kao Sunce i nije jedini takav. Da li je hrišćanstvo ustvari nastavak paganskog obožavanja Sunca? Referenca Car Konstantin.
Sunce i krst se javljaju i u Keltskom krstu. Sličnost očigledna.

Svastika

„Swastika“ izvedena iz sunčevog krsta i u istom kontekstu je takođe simbol sunca.
Ime:“ Swastika“ izvednica iz Sanskrita: od reči “su” = “dobro,” i “vasti” = “biti” (skupa znači “dobrobit“). U Indiji se koristi da poveća plodnost i kao amajlija za sreću. Kad se okreće nadesno indijska svastika simboliše sunce i pozitivnu energiju, povezanu najčešće sa njihovim božanstvom Ganeš, Bog blagostanja i bogatstva. Neki Indusi smatraju da kad je okrenut nalevo ovaj znak ima SUPROTNO ZNAČENJE, sile tame, vezane za boginju Kali. Skupa ove dve svastike su slične znaku yin yang iz taoizma ili simbolu dva stuba Kabale.
Svastika se heraldički naziva tetraskelion – četvoronožni krst (fylfot = ‘four feet,’ – četiri noge pojam iz evropske heraldike), potom krst gamadion ( jer liči na 4 grčka slova ‘gamma’), i nemački kukasti krst odnosno Hackenand, Hakenkreutz.
Svastika arhetipski, univerzalni simbol, označava sunčevo kretanje,vidi se kod Pikta na kamenim reljefima na skulpturama koje su ostavili Piktski i proto-piktski narodi drevnoj Albi i u današnjoj Škotskoj (Rimljani su pre-keltske narode Britanije: Škote,Velšane porekom Iberce, nazivali «Pikti» ili «ofarbani»). Klaudije tvrdi da su drevni Pikti obično tetovirali svoja tela različitim crtežima. Britanska ostrva, sa Irskom, od u periodu 2000 g.pne. – 1000 g.pne. naseljavaju Iberci koji se onda povlače pred Keltima (Bergima, Jalima i Britonima) koji dominiraju u periodu 1000 g.pne. – 43 g.nove ere. (Rimljani su na ostrvo došli 55 g.pne.). Čak do 9. veka ostavljaju zapise klesane u kamenu na jeziku koji se po izgledu simbola ne razlikuju mnogo od keltskog Ogham pisma ali da nađeno pismo nije po kontekstu keltsko.
Geometrijski po tipu je vrsta solarnog krsta, kada su kraci savijeni nadesno i sugerišu rotaciju. Mnogo pre no što su ga uzeli nacisti ovaj simbol je bio svet Indusima, Džainima i Budistima, kao i Norsima, Piktima, Baskima, Baltičkim narodima i Keltskim paganima.
U budističkoj umetnosti i književnosti upotrebljena svastika se naziva Manji, i označava Dharma-u, univerzalnu harmoniju i ravnotežu suprotnosti. Okrenuta nalevo to je Omote (prednje) Manji, koji označava ljubav i milost, a nadesno označava snagu i inteligenciju i zove se Ura (okrenuta pozadi) Manji. Izbalansirani Manji često nalazimo na početku i kraju budistričkih svetih spisa.
Prehrišćanska Paganska Evropa svastiku genralno smatra solarnim simbolom, ali često je izvorno značenje u dalekoj istoriji nejasno. Na Baltiku, svastika se nekad zove “Gromovnikov krst” i vezuje se za božanstvo groma Perkons (Perkunis).
Svastiku nalazimo na Grčkoj keramici, i na drevnom oružju naroda Norsa – Germana i umecima na odelima.
Svastike ima na zidovima pećina u Francuskoj od pre 7000 god.
Označava početak mnogih budističkih spisa, i često je urezivana na tabanima Budinih statua.
U religiji naroda Džajin,simboliše sedmu Džina (Svetu), Tirthankara Suparshva.
Indijancima, svastika je simbol sunca, četiri strane sveta i četiri godišnja doba.

Triskelion

Neki oblici trostruke spirale ili Triskeliona znače da su solarni simboli.
Pojam triskeliona ili triskele – simbol se sastoji od 3 povezane spirale, ili 3 savijene ljudske noge, znači bilo koji simbol sa tri izdužena dela i trolisnom toracionom formom. Obe ove reči su grč. “τρισκέλιον” (triskelion) ili “τρισκελής” (triskeles), “tronoga”, sa prefiksom “τρι-” (tri-), “tri puta” + “σκέλος” (skelos), “noga”. Iako se često javlja naročito ga ima u keltskoj umetnosti i latenskoj kulturi evropskog gvozdenog doba.
Simbol je Sicilije, gde ga zovu trinacria, nalazimo ga i na Ostvu Man, Britanija i u gradu Füssen u Nemačkoj.
Triskelion ili ” triskele” znači i tro-spiralni simbol života = “Spirala Života.” Tri spirale triskeliona su povezane i nemaju slobodne krajeve predstavljajući izvedenu neprekidnu liniju. Svaka spirala je zavijena u istom pravcu. Tri spirale znače ravnotežu, harmoniju i neprekidno kretanje znak toka života i tokova na Zemlji, njenih godišnjih doba i ciklusa.
Nalazimo ga na drevnm reljefima i rezbarijama, najpoznatiji Newgrange, County Meath, Ireland, 2500 g.pne. uklesan u stenu na glavnom ulazu. Najpoznatiji je u Megalitskoj umetnosti. Ima ga i urezanog na jednom kamenu unutar dvorane. Newgrange je najpoznatiji po osvetljenosti svoje dvorane u podne na dan zimske kratkodnevice. Juatrnja sunčeva svetlost postepeno osvetljava ulazni hodnik i kad Sunce sasvim izađe cela dvorana se dramatično osvetli.
Kasnije ga nalazimo na keltskim hrišćanskim oslikanim svetim rukopisnim tekstovima ostrvske umetnosti. Verovatno je tu prethodnica triskele dizajna koji se kasnije nalazi u manuskriptima.
Smatra se pogrešno da je Triskelion keltskog porekla jer ga nalazimo uklesanog u kamene spomenike bar 2000 god. pre dolaska Kelta u Irsku. Prema kelstkom predanju povezan je sa božanstvom Majke zemlje – Velike Boginje. I njegova 3 kraka simbolišu zazivanje 3 njena materijalna domena – 3 elementa zemlju, vodu i vatru.
Ne zna se šta je simbol značio graditeljima Newgrange-a i drugih megalitskih spomenika. U novijem hrišćanskom keltskom predanju je preuzet kao i mnogi drugi hriščanski simboli i označava hrišćansko trojstvo: Oca, Sina i Svetog duha. Neopaganske religije kao keltski rekonstrukcionistički paganizam i Vika prisvajaju ovaj simbol da označe razna trojstva u svom sistemu verovanja.
Trostruka spirala je tako jedan od glavnih simbola keltskog rekonstrukcionističkog paganizma, u značenju “3 kraljevstva” (elementa prim.KK) – zemlje, mora i nebesa ili nekog od božanstava koje njihovo predanje smatra trostrukim ili trijadnim. Mannán je često jedan nod onih koje triskele najčešće simboliše, vezano za boginju „ Brighid“. Neki Vikanci inspirisni keltskom tradicijom koriste simbol sa 3 spirale da predstave koncept trostruke boginje.
Prema knjizi „Urijelova mašina“, Knight-a i Lomasa (2003) trostruka spirala može da znači devet meseci trajanja trudnoće kod ljudske vrste, jer sunce putuje četvrtinu godine od zvezdanog ekvatora ili (jedna ravnodnevica ) to najviše tačke na Severu ili Južne deklinacije (a kratkodnevice), i obrnuto. Tokom svakog tromesečja, sunčeva putanja preko neba ispisuje kvazi sunčani oblik, koji se može povezati sa spiralom, tako da 3 spirale mogu predstavljati period od 9 meseci, tako dajući potku za tumačenje simbola ka veze između polodnosti i trospiralnog simbola.
Tri kraka pretstavljaju materijalnu egzistenciju: zemlja, voda, vazduh i vremensku dimenziju: prošlost, sadašnjost i budućnost.
Uglavnom ima zajedničku simboliku sa Svastikom – označava solarno kretanje, ali i lunarne faze, obnovu života, kontinuiranost i permanentnost prirode i života, prolaznost vremena i stvari.

Boban Vujović